French Kiss Trio (B) Chanson - Jazz Stamineeke Webbekom (10-10-2022) reporter & photo credits: Freddie info club: Stamineeke info band: French Kiss Trio © Rootsville 2022

Na een helse week vonden we het nodig voor een cool down, en wat is er nu beter dan een avondje relaxen door het luisteren naar het Franse chanson. Daarvoor moest ik op maandag naar de place to be in Webbekom, het Stamineeke van Maaike. Met vanavond aan de tap onze favoriete barvrouw Kristel. De optredens volgen hier elkaar op in een hels tempo want vrijdag stond hier nog 'Blues Messenger' op de affiche. Volgende week maandag 17 oktober zal het hier drummen worden want dan staat thuisspeelster Kathleen Vandenhoudt hier aangemeld met in haar gezelschap niemand minder dan David Ronaldo en Charly Verbinnen. Benieuwd wat dat gaat geven? Gewoon afkomen...

't zal mooi gaan worden...Je vous présente, partie 1

Vanavond dus iets totaal ander met 'French Kiss Trio' en daarmee bewijst Maaike dat ze een groot hart heeft voor muziek. Dit trio bestaat uit  Laïla Amezian (zang) en Dirk Naessens (gitaar) en Jan Ieven (contrabas) en dit trio zal ons hoogstwaarschijnlijk hier een 'Enchanted Evening' bezorgen oftewel une soirée enchantée.

Openen doen ze met 'Mon Amant de Saint-Jean'. Een nummer dat werd geschreven in Léon Agel en voor de muziek tekende toen Émile Carrara en werd uitgebracht door 'Lucienne Delyle' (1913-1962). Een nummer dat nog vroeger ook bekend stond als 'Les Barbaux de Saint-Jean' en ook voor Patrick Bruel een hit was. Helaas missen we op deze wals de klanken van een musette.

Van Frankrijk reizen we zo onmiddellijk richting Canada voor het vrolijke 'Jolies Louise' uit 1989 van Daniel Louis. Verder dan met het jazzy gebrachte 'Jardin d'Hivers' waarna we richting wereld fietsen van Yves Montand met diens 'La Bicyclette' uit 1968. Uit de vroegere periode van Serge Gainsbourg diepen deze van het 'French Kiss Trio' het nummer 'Ce Mortel Ennui' van onder het stof.

Het bleef hier muisstil en zo wat het ganse 'Stanineeke' was ervan overtuigd dat hier drie topmuzikanten stonden te performen. Dit onder het alziend oog van saxofonisten Igor Maseroli en Peter Vankerkhoven. Tja gasten als er nu eentje was die de klarinet kon bespelen! Op Nino Ferrer's 'La Rua Madereira' kan Jan Ieven dan even wat samba grooves uit zijn contrabas toveren waarna onze chansonnier 'nr 1' op het voorplan komt. Van Jacques Brel brengt dit trio 'Sur La Place'.

Meegedreven door een licht briesje belanden we zo bij de Franse chansonnier George Brassens en diens 'Le Vent'. Sur l'Pont des Arts Tu croises le vent, le vent fripon...waarna we aan het einde zijn gekomen van 'deel 1' van deze soirée enchantée. Dit gebeurt met eentje van Rita Mistouko met het dansbare maar donker getinte 'Marcia Baïla' en zo kan en mag er terug geademd worden.

Helemaal ondersteboven van al dit moois was ook zeker bazin des huize Maaike en was zo haar inspiratie effe kwijt tussen 'La Tour Eiffel' en 'Boulevard Montparnasse' en kondigde ze het volgende gedeelte aan als gewoon 'Deel 2'.

Met 'Une Belle Histoire' van Michel Fugain luidden dit 'French Kiss Trio' nog zowaar een mooier tweede gedeelte in met onder andere ook 'Foule Sentimentale' van Alain Souchon. Ook Georges Brassens wordt hier terug in de spotlights gezet met 'Je M'Suis Fait Tout Petit' waarna Dirk Naessens zijn skills kan laten horen op zijn guitarra met de intro op het volgende nummer. Hoogste tijd om er de 'mus' van Parijs' even bij te halen want deze mag toch zeker niet ontbreken op een avond als deze. 'Johnny tu n'est pas un Ange' van Edith Piaf komt zo al uit 1953.

Van Laïla Amezian kregen we te horen dat ze hier in het 'Stamineeke' één van het meest luisterend en meelevende publiek is welk ze in een lange tijd heeft mogen meemaken. Ja Laila maar dit is hier wel onder lichte dwang hoor :-) Tijd om iedereen toch wat losser te maken door het brengen van Charles Aznavour's 'La Bohème'. Helaas is die hier niet meer op deze aardkloot anders kon Laila misschien wel als Zaznavour 'Le Java Bleue' brengen. Niemand?

'La Bohème' leverde hier wel een sing-a-long op gevolgd door een intens applaus. Met een inleidende special effect op de dikke snaren van Jan's contrabas kregen we zo eentje van Johnny Hallyday. Que Je t'Aime, Que Je t'Aime en dit allemaal zonder een French kiss. Van Johnny naar Edith Piaf dan weer vergezeld van een nieuwe sing-a-long op Padam... padam... padam...Il arrive en courant derrière moi, Padam... padam... padam...Il me fait le coup du souviens-toi. Applaus en de vraag om een bisser was het gevolg. Wat ook niet mocht ontbreken op een avond als deze is 'Il est cinq heures, Paris s'éveille' van Jacques Dutronc en al is het hier nog maar net 10.00PM toch zit de sfeer er hier dik in maar is het helaas ook voorbij. Mooi, mooi, mooi als is het niet fijn tussen twee French kisses naar de handleiding te moeten kijken ;-). Wij dan maar terug richting Gevarenwinkel, den Hans van 'Pallieter Café' bleef nog even plakken.

en de waardering van Maaike